اثر مخارج تحقیق و توسعه بر رشد اقتصادی به تفکیک بخش های سرمایه گذار (مطالعه موردی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی(OIC) )

در متون جدید، تحقیق و توسعه (R&D)[1] نقش مهمی در رشد اقتصادی دارد. مخارج تحقیق و توسعه رشد اقتصادی را بهبود می بخشد و شکاف بین رشد تولید و رشد عوامل تولید را از طریق کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری پر می کند. تحقیق و توسعه به وسیله بخش های سرمایه گذارمختلف صورت می پذیرد. عدم سرمایه گذاری کافی در هر یک از این بخش ها می تواند عامل تضعیف برای رشد اقتصادی کشورهای در حال توسعه باشد. در این مقاله تأثیرات مخارج تحقیق  توسعه بر روی رشد اقتصادی در کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی OIC [2]مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظوربا تفکیک سرمایه گذاری در R&D  بر حسب بخش های مختلف در درون یک الگوی رشد درون زا، از روش داده های تابلویی برای برآورد الگو طی دوره  2009-1998 استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر مثبت و معنادار مخارج تحقیق و توسعة دولت، آموزش عالی، تشکیلات تجاری وموسسات غیر انتفاعی (سرمایه گذاران بخش های مختلف) بر رشد اقتصادی  می باشد.